Karanlık…

Tek başına yolda devam ediyordum. Issız bir sokak veya geçit gördüğümde girmiyor, ne kadar ışıklı yol varsa oradan devam etmeye çalışıyordum. Evime kadar gidecektim ancak bütün geçmem gereken yollar ıssızdı, karanlıktı. Yolu çok uzatacağımı biliyordum. Ama elimden gelenin en iyisi bu. Çünkü karanlıktan daha doğrusu karanlığın getirebileceklerinden korkuyordum.

Ben her karanlığa girdiğimde birşeyler oluyor. Ya o karanlıktan çıktığımda bazı şeyler değişmiş oluyor, ya da aynı zamanda birisi ortada olmuyor…

Ya da her karanlığa girdiğimde tekrar tekrar ölüyorum…

Insert Coin for Continue…