Bugün bir film izledim. Güzel bir filmdi. Yabancı dilden çat pat çevrilmiş bir altyazı da olsa allahtan film İngilizce olarak seslendirilmişti diye şükür ettim :) Filmden sadece bir sahnesinden etkilenerek bu başlık geldi aklıma. İnsanların bazen olmadıkları şeye bürünme çabalarını hatırlarsınız. Hatta ergenlik döneminden geçerken çoğumuz bu ‘bürünme’ olayına karışmışızdır. İçimizdeki o ufak çocuğu, asi kızı, kaçığı, deliyi, artık adını ne koymak isterseniz o cümle ile hitap edin, değiştiremezsiniz.
Dışarıdan katı görünen ama içinde alevler olan birini tanımıştım. Hayatımızda karşılaşabileceğimiz herkes gibi yabancıydı ilk önce. Sonra arkadaşlığımız boyunca her düşmeye kalkıştığımda tuttu beni, tabii bu düşme olayını o yaşamaya başladığı anda ben de onu tuttum. İçini ailesi bile anlayamadı, ben de anlamakta sıkıntı çekmiştim ama en nihayetinde bunu anladığımda onun ağladığını farkettim. Hoş şimdi nerde bilemiyorum aradan tam 5 sene geçti ama ondan hala bir haber alabilmiş değilim.
Olay arkadaşım değil, sadece bir örnke vermek istemiştim. İnsanların kendi içindeki kişiliklerini değiştirmeleri ne kadar zordur bilir misiniz? Ya da bunu yap diye baskı uyguladığınız bir kız/erkek arkadaşınız oldu mu? Sonu hep hüzünle biter. Değişmiş gibi görünür size ama aslında hiçbirşey farklı değildir. Sigara içmeyi seviyorsa siz gittikten sonra içer, ya da siz gelmeden bir saat önce içmeyi bırakır ve toplamda bilmem kaç paket sizin sevdiğiniz meyvenin aromasını içeren ciklet çiğner. Yani aslında hiçbirşey değişmez.
Bu her iki cins için de geçerli olan birşey. Kızlar da sigara içer, küfür eder, seks hakkında konuşmayı sever ve hatta uygular, içkiye onlar da bayılırlar. Hatta bazen aşırıya kaçıp ‘anne arkadaşımın pijama partisi var’ diyerek evden çıkar ve arkadaşını ayartıp erkek arkadaşıyla gezmeye de gider. Bunu biz de yapıyoruz beyler hangimiz ‘halı saha maçına gidiyorum bu gece dönmem’ diyerek içmeye gitmedik?
Bunu herkes yapıyor/yapabiliyor demiyorum, böyle bir iddam yok. Ama yapabilenler alenen, yapmaya cesareti olmayan da gizli gizli içten içten bunu yapıyor. İnsanların bir anda kendi alışagelmişliklerinden sıyrılıp yılanların değiştirdiği kabukları gibi kişiliklerini bir yere atma lüksü yok. Bunu istese dahi en iyi ihtimalle bile birkaç yıl süre ile değiştiremiyorlar. Hatta hiç değişmiyor illa bir yerde karşısına çıkan bir tetikleme ile bir anda eski günlerine gönüveriyorlar. Bunu ben de yaşadım. Sigarayı sadece 1 ay bırakabildim ve başka kızlarla ilgilenmeden sadece 1 ay süre ile tek bir kızla çıktım. Ama şimdi inanın bırakın üç beş kızı, tek bir kız ile bile çıkmaya isteğim yok. Soğudum anasını satiyim.
İşte bu yüzden insanların kişiliklerinden, alışagelmiş olgularından vazgeçmesini istemeyin/beklemeyin. Onları hayatlarından soğutursunuz. Lütfen isteklerinizde dikkatli olun.
Unutmayın, Kişilik Değiştirmek Kabuk Değiştirmek Değildir!
Selametle…