Dün gece bastıran kar yağışının ardından bu sabah işe gitmek için evden çıktığımda bembeyaz bir İstanbul karşıladı beni. Birçoğumuzun halini gözümde canlandırabiliyorum. En azından benim gibi ruhu hâla çocuk olarak duran, büyümemiş kişilerinkini. Bir an işi falan bırakıp direkt kar topu oynama düşüncesiyle doldum ama sonra ‘büyüdün’ (yalan!) diye bir ses duydum. İŞe gittim kocaman bir çocuk olarak. Koşuşturmayla geçen bir günün sonunda birkaç saat sonra yatma konumuna geçmeyi de planlamıyor değilim. Üşümekten ve koşuşturmaktan yoruldum zira… Belki bir WordPress özelliği de yazabilirim. Durumuma bağlı yani…