Ne boşluk var kalbimde, nede doluluk,
Öylesine yaşıyorum dünyada ama ölesiye aşığım sana,
Yokum her zaman yanında, biliyorum hatamı,
Hatırlatma lütfen, biliyorum dedim ya işte,
Her gece rüyama girmeyi de bırak artık,
Korkuyorum artık her geldiğinde uyanacağımdan,
Her hüzünlü rüyamda sen, yeter artık!
Ya bi git allah aşkına sevmişmiş,
Lem sen ne zaman bana -seni seviyorum!- diye haykırdın?
Hangi zaman geldi de boynuma sarılıp şöyle yanağıma uzanıp öptün?
Hiç!
Bense senin için ta nerelerden nereler gittim,
Uykularımı böldüm ağlamalarına eşlik ettim!
Sen ise,
Sen ise bana sırt döndün be insafsız…
Neyse ağzımı bozmayacağım, buna deymezsin,
Sana şiir yazmayacağım artık, sen benim için bir hayaletsin…
Bırak lütfen, bırak gitsin…
Serkan Algur – 09.01.2009