ağlamak Arşiv

Yok olmanın eşiğindeyiz. Her daim boşluğa doğru koştuğumuz gerçeğinden kaçmak için o varamadığımız noktaya depar atıyoruz. Çevremize hiç dikkat etmiyoruz çokta çoğu. Nereye gittiğimiz, nerede olduğumuz ya da hangi yolu seçtiğimizi asla önemsemiyoruz. Hayır, Pesimist değilim. Gerçekleri söylemeye çalışıyorum....

Bu bir yen yıl yazısı aslında :D Artık bunu okuyunca kim nasıl anlarsa onlara o şekilde seslenmiş olayım. Yıllar su gibi akıp gidiyor. Hatalar yapabiliyoruz. Seçimlerimiz oluyor, seçemediklerimiz oluyor. Her şey için en az bir kere düşünüyoruz. Ölümü düşünüyoruz...

Hayranlıkla izliyorum aslen etrafımda gelişenleri. Rabbimin ‘Yürü Ya KULUM‘ dediği kişileri görüyorum. Ve kendime de şöyle bakıveriyorum aslında. Yürüsene be ya KULUM durumu var. Yavaştan almak kötü birşey hayatı. Uyku ve Trans durumu arasında gidip gelmelerimin ne anlama geldiğini...

Ne boşluk var kalbimde, nede doluluk, Öylesine yaşıyorum dünyada ama ölesiye aşığım sana, Yokum her zaman yanında, biliyorum hatamı, Hatırlatma lütfen, biliyorum dedim ya işte, Her gece rüyama girmeyi de bırak artık,