Hakkımda Arşiv

Darbe etkilerinin yavaş yavaş azalmaya başladığı ama başka şeylerin patlak verdiği 86 kışının çocuğuyum ben. Çetin geçen kış zamanı İstanbul’un Taşlı tarlasının bir meyvesiyim. Cadde çocuğuyum. Yanlış anlamayın hemen. Evimizin merdivenleri direkt caddeye iniyordu, bu söylem ondan. Çok sosyal...

Yaz geldi, hoş geldi sefa geldi. Ama çok sıcak da olmaya başladı. Bu sene çıkılacak tatilin umutlandırdığı bir zamana girdim sanırım. Bu sene mutlaka tatil yapmalıyım. Keza iki sene falan geçmiştir sahile inmeyeli. Tabii işleri de bitirmek lazım dışarıya...

Birbirine yakın iki cümle gibi duruyor değil mi? Aslında hiç de değiller. Biri bir şeye olan bağımlılığın ardından ortaya çıkar. Ya da sizde eksik olan şeylerin ardından oluşur. Diğeri ise sizin yaptığınız birşeydir. Genetik değildir. İnsanların bazıları yoksun doğarlar....

Hiçbir zaman konuyla başlığı bir tutturamamışımdır. Doğrudur. Yazdıklarımın içinden sadedce bir cümle seçerim genelde. Her defasında bunu yaptığımdan dolayı da, iyice alışmışım. Yani, elimizde olmayan sebeplerden dolayı bu geceki yazımızı da farklı konusal değerler ile başlıklaştırdık. Neyse gelelim aşağıda...

Son haftalar… Benim için oldukça zor geçen ama bir o kadar da mutlu şekilde bitirdiğim günler oldu. Hoş bu ay içinde de pek bir mutluluk devamı olamayacak belki, yeğenimin vefatının yıldönümü var bu ay içinde. Hatta birkaç gün içinde…...